Cinematek (BE)
Achter gesloten poorten ligt een van de laatste overgebleven filmzalen die, net als zovele voorgangers, het ongelijke gevecht tegen de commerciële keten Kinepolis heeft verloren . Nu het doek ook hier definitief is gevallen verdwijnt niet alleen 100 jaar geschiedenis, maar ook een stuk nostalgie voor mezelf. Het was halverwege de jaren 1980 dat ik als jonge tiener met een briefje van 100Bfr. stond aan te schuiven om de nieuwe Indiana Jones te gaan bekijken. Na de reclame en “previews” die wij toen “de voorfilmpjes” noemden kwam in de pauze een roodharig meisje de zaal binnen met een mand cornets, frisco’s en ijspralines en werd het drummen en hopen dat niet alle ijsjes met chocolade waren uitverkocht.
Ik kan niet zeggen hoeveel films ik er heb gezien, nog minder hoeveel ijsjes ik er heb gekocht maar ik kan wel zeggen dat het een heel speciaal gevoel was om er na al die jaren terug binnen te stappen. Het loket was deze keer onbemand, het meisje met de mand ijsjes lang weg en de zaal was donker en kil. Met het licht van de zaklamp kon ik kast met zekeringen vinden en met een paar klikken werd de oude cinema weer opgelicht als voorheen en kwamen ook de herinneren weer tot leven. De met tapijt beklede muren en vloeren komen bekend voor, de oude projector die als “blikvanger” bij de trap stond, die staat er nog steeds. De bar is weg, geen flyers of filmposters meer aan de muren, de tijd heeft deze oude knar duidelijk ingehaald.
Bij het loket staan de oude projectoren opeen gestald want deze moeten ook jammer genoeg verdwijnen. Ik heb geen idee of ze naar de sloop of naar het museum gaan maar films afspelen gaan ze nooit meer doen dus is het tijd om deze nog een laatste eer te bewijzen en ze vast te leggen op de gevoelige, weliswaar digitale plaat.
Na een dik anderhalf uur doof ik de lichten opnieuw en met de zaklamp in de hand verlicht ik het pad naar buiten en trek ik de deur weer in het slot, het gaat je goed oude vriend en mag je binnenkort weer openbloeien in een nieuwe, hedendaagse zaak waar alle oude bekenden weer welkom kunnen zijn …
