22/10/2014 Het voordeel van op pad te gaan in het najaar is niet alleen dat het veel langer donker blijft s’ morgens, maar dat resulteert ook meteen in het feit dat je minder vroeg moet opstaan. En dat is dan weer voordelig voor mijn compagnon Artur, die niet echt houdt van vroeg opstaan. Het nadeel is echter ook dat het snel weer snel donkert en je dus krap aan tijd zit, zeker als je weer niet kon kiezen tussen trip 1 (die minder ver is) en trip 2 (die wel ver is). Artur Bex is ook zo’n slechte kiezer dus aan hem had ik ook niet veel hulp. Maar de keuze voor trip 2 werd in algemene gelijkgestemdheid genomen en god, we hebben het ons niet beklaagd! ’s Morgens gooide een accordeon-file een beetje onze planning door elkaar want we waren maar liefst 50 min. later op onze eerste locatie – Ciné Deux – dan voorzien. De ingang zoeken was net als de vorige keer dat we hier waren een helse opdracht, neen..er was geen andere ingang dan dat kleine raampje op een dikke 2 meter hoogte en het lachte ons weer gemeen toe, kom..probeer het maar, als je durft! Ondertussen liep er ook voldoende volk op straat dat lang twijfelen geen optie meer was, dus waagde ik als eerste de klim. Als bij wonder lukte het me al bij al binnen een aanvaardbare tijd en met het nodige plooiwerk door die opening te kruipen en stond ik veilig en wel binnen. Tuur kon nu snel de spullen doorgeven en zelf de klim beginnen. Om een lang verhaal hier kort te maken, binnensluipen ging heel wat vlotter en geruislozer dan buiten – sukkelen, met de nadruk op sukkelen. Laat ons stellen dat we niet zonder lawaai buiten kwamen en dat die toevallige wandelaar zich nu waarschijnlijk nog afvraagt wat die twee rare snuiters daar uitstaken. De hond keek mee en trok het hem niet aan… Op naar locatie twee – The Return Of The King-, hiervoor hadden we een klein half uurtje gerekend omdat we er vanuit gingen dat het niet veel meer waard zou zijn, weer mis. Ondanks de verregaande staat van verval was dit een van de mooiere locaties die we dit jaar bezochten. Na een stevige wandeling door het bos doemde dit kasteel voor ons op en net toen we de enorme trap opstapten, zette de hemel zijn sluizen open. Het kasteel bood ons het nodige onderdak, wetende dat het eigenlijk niet eens een dak meer heeft haha… Wat een prachtig gebouw moet dit ooit zijn geweest, een gigantische trap leidt ons naar boven tussen de ruïnes en toont ons beetje bij beetje zijn geheimen. Prachtige plekjes in dit oude kasteel, nooit gedacht om hier nog zoveel moois te vinden. Als bij wonder klaarde de hemel op toen we klaar waren en zo konden we nog een mooi buitenshot nemen van de imposante restanten van de voorgevel. Er volgde nog een derde en een vierde locatie, maar daarover meer een andere keer… 
24/10/2014