Of vrij vertaald uit het Latijn “Lijkkoets”
Deze oude koetsen stonden reeds jaar en dag uitgestald in een oude toonzaal in het Hof van G. en konden dagelijks worden bewonderd door eenieder die er aan het grote raam passeerde. Maar zoals vaak moet toerisme geld in het laatje brengen en werd er beslist om de oude toonzaal om te toveren tot, hoe raad je het “een souvenirwinkel”
Ik noem het liever een brolwinkel waar je als bezoeker veel te veel geld betaald voor spullen die later toch in een doos of op de rommelmarkt belanden. Een winkel waar je geen geschiedenis vindt, maar in serie geproduceerde miniaturen van dingen waar de stad wel trots op blijkt te zijn. Dus moesten deze oude koetsen, die menig burgers naar hun laatste rustplaats hebben geleid in tijden waar er van koning auto nog geen tot weinig sprake was, uit het straatbeeld verdwijnen.
Je vindt ze nu in een loods waar ze aan hun lot zijn overgelaten. Het was eerder per toeval dat ik de kans kreeg om hier foto’s te nemen want de loods is goed verzegeld sinds er aan het licht kwam hoe het stadsbestuur omgaat met hun erfgoed. En ik vind het dan ook onterecht dat dergelijke museumstukken staan te verkommeren in een kille vochtige loods terwijl hun “made in china” producten als zoete broodjes over de toonbank gaan …
