Toen de basisschool op het einde van het schooljaar 2012-2013 de schoolpoort achter zich dichttrok, en de kinderen juichend de vakantie tegemoet liepen, dan was dit niet enkel voor de zomervakantie maar voor altijd. Er zal in deze schoolgebouwen geen les meer worden gegeven. Na de vakantie starten de kinderen en leerkrachten in een prachtige nieuwbouw buiten de stad. De basisschool was door de jaren heen uitgegroeid tot een heuse school, die ook deel uitmaakte van een prachtig kloostergebouw. Dit kloostergebouw, waar tot voor kort ook de laatste zusters verbleven wordt, samen met de prachtige kapel bewaard als erfgoed. De schoolgebouwen zelf, die zullen binnenkort worden afgebroken. Aangezien deze gebouwen zeer recent werden verlaten, is er weinig tot geen verval te bespeuren, de gangen zijn kraaknet alsof ze net werden geboend. De klaslokalen en kamers zijn leeggemaakt, op een paar dozen na, gevuld met spullen die kunnen gemist worden dezer dagen. De gebouwen worden af en toe nog bezocht door de conciërge of door de zusters waardoor we hier niet teveel tijd gaan spenderen. We komen vooral voor de kapel, die deze dag baadde in het licht van de ochtendzon, toen ter plaatse gaf dit iets magisch, iets “hemels” alsof het heilige licht de kapel klaarmaakte om onze verloren zielen te verwelkomen, maar de biechtstoel was leeg dus hielden we het deze keer enkel bij fotograferen. Want is het bezoeken en fotograferen van zoveel moois dan echt een zonde?