Chateau Noisy

Chateau Noisy (BE)

De koningin van alle kastelen is ongetwijfeld Chateau Noisy, of ook wel Chateau Miranda genoemd. Ondanks dat het kasteel de laatste jaren in een zwaar vervallen, en we mogen gerust stellen “een  levensgevaarlijke” staat verkeerde werd deze haast dagelijks en doorlopend bezocht door nieuwsgierigen, al dan niet gewapend met een fototoestel. Eigenlijk is het een wonder dat er daar sinds de dag  dat het kasteel werd verlaten tot op heden, najaar 2016 geen doden zijn gevallen. Mensen liepen tot in de hoogste nok van het dak of klauterden helemaal tot in de top van 56m hoge toren om zo de indrukwekkende bosrijke omgeving te bewonderen. Had je Noisy overleefd, dan had je nog de bewuste boswachter die in een 4×4 zijn ronde deed en met  ongekende gedrevenheid en moed dagelijks personen uit het kasteel kwam halen. Wie hem tegenkwam had pech, heel veel pech want hij was niet mals voor ongewenste bezoekers.

Mede om die reden had ik besloten om het kasteel niet langs de gebruikelijke weg te benaderen maar om “de klim” te wagen. En een klim is het geworden zeg, amai nog niet. Ik had nochtans goede moed en een nog groter gedacht dat dit een makkie zou zijn, de praktijk leerde mij echter een mooie les in nederigheid. Met elke stap die ik op de heuvel zette voelde ik mijn kuiten letterlijk verzuren en verstijven, mijn hart pompte driedubbel en mijn adem had ik na de eerste 15m helling al lang verloren. Toen ik halverwege op de heuvel lag te sterven stond Artur al boven zich af te vragen wat dat gereutel was die hij hoorde ergens halverwege de heuvel. Toen ik mijn adem weer wat had terug gevonden vervolgde ik mijn weg opwaarts en trok ik mij letterlijk op aan de takken en struiken. Eenmaal boven heb ik mij nog 20min op de grond gelegd om te bekomen want mijn conditie was dus echt nog slechter dan ik zelf voor ogen had.

Afdalen daarentegen ging mij dan wel goed af, ik ging gezwind van boom tot boom maar Tuur daarentegen, die vond geen houvast en gleed meteen de ganse berg af 🙂