Maison Verté (BE)
We reden dit kleine huisje per toeval voorbij toen we van de ene naar de andere locatie reden dus mijn radar biepte meteen het “urbex-alarm”. Ik riep, “WhoOoW dat stond daar leeg mijn gedacht!”, Tuur trapte louter instinctief op de rem, sleurde z’n stuur in één beweging naar links en terwijl trok ik de handrem op ! Op een paar seconden stonden we 180° gedraaid en reden we terug naar het huisje. Driften is na urbexen, nog een van onze sterke punten, moesten jullie dit nog niet weten! (overdrijven ook, maar dat heb je niet van mij) We stopten een tiental meter voor het huisje. Tuur ging als eerste een kijkje nemen en wist me te vertellen dat er achteraan een raampje open stond. Dus pakten we onze spullen en gingen meteen op verkenning. We vonden er niet superveel maar toch een paar mooie kamertjes die ons zeker leuk beeldmateriaal zouden opleveren. De bovenverdieping had al zwaar geleden onder de regen en een stuk van het plafond was naar beneden gekomen. De vloer was nat en wankel en ik hoorde plots een luid gekraak en dacht heel even dat Tuur met zijn hebben en houden door de vloer was gegaan. gelukkig had hij de reflex om een paar stappen terug te nemen naar stevigere oorden. “Best die hoek daar mijden” wist hij me met een knipoog te vertellen… Risico’s van het vak denkt men dan, maar voorzichtig zijn is ten allen tijde de boodschap want voor je het weet kan je plots een verdieping lager komen te vallen.
