Ciné Deux

Ciné Deux (BE)

Een mooi maar klein bioscoopzaaltje die al een behoorlijke tijd verlaten was. Toen we er voor het eerst aankwamen was er, op het kleine smalle raampje boven de deur, geen andere ingang te vinden, we zochten en zochten tot we er groen bij liepen. We keken opnieuw naar het raampje en moesten toegeven dat het moeilijk was. We besloten verder te gaan en te hopen dat er in de komende dagen of weken een nieuwe ingang zou ontstaan. Maar omdat wachten lang kan duren besloten we een paar maanden later opnieuw te gaan kijken. Opnieuw liepen we rond, en rond en vonden nergens een ingang. Opnieuw lachte dat raampje ons toe en we hoorden het echt fluisteren ‘kom..durf je niet? ben ik té hoog en té smal voor jullie misschien?” Ik keek naar mijn kameraad en zei “ik laat me hier geen tweede keer uitlachen door dat stomme raampje, al moet ik mij driemaal dubbel plooien maar ik ga dat hier gewoon doen” … Tuur keek verbaasd en ik zag hem denken hoe ik dat in godsnaam zou klaarspelen. Dus ik klom, en ik kwam tekort, en ik klom opnieuw, en eens zo, dan eens anders maar plots slaagde ik erin om één been door dat gat te krijgen. Wat toen volgde moet de slangenmens jaloers gemaakt hebben want hoe ik het klaarspeelde weet ik nog steeds niet maar ik plooide zo dubbel dat het bijna onaards was. Als beloning stond ik paar minuten later aan de andere kant van de deur en BINNEN !! Ik gaf Tuur van binnenin instructies wat en hoe en ook hij slaagde er met volharding en een gevoel van “niet willen onder doen” gelukkig ook in om zich door dat veel te krappe raam te murwen. Onze blijdschap van binnen zijn werd wel even verstoord toen we moesten vaststellen dat de projector was omver gegooid door vandalen. Maar wat is, dat is! Dus werden de statieven opengezet en konden we een paar uur vertoeven in de bioscoop, weliswaar geen première meer …